Przez rodziców wychowana
Wszystko musi zrobić sama
Super zona, super matka,
super córka i sąsiadka.
Wszystko robi, wszystko zna
W domu, w pracy ciągle gna...
Kto powiedział, że kobieta
ma z obiadem zawsze czekać?
Prać, prasować, sprzątać żywić
I broń Boże się nie dziwić
I broń Boże bez hałasu
Że dla siebie nie ma czasu.
Może warto wystopować
czasem trochę wyluzować
Nie być zawsze super mamą
Wciąż pomocną, zabieganą
Nie być zawsze super zoną
Piękną, dobrze ułożoną
Nie być zawsze super córką
Z idealną wręcz cenzurką.
W zamian za to wyjść do ludzi
Czasem sobie pomarudzić
Iść do kina czy na lody
I dać sobie czas swobody.
Wyjść gdzieś solo albo razem
Z „SUPER” rozstać się obrazem.
Nie dam rady, nie mam czasu
Nie chce wokół mnie hałasu...
Co powiedzą inni przecież
Którzy żyją w moim świecie?
MIEJ TO W NOSIE! Czemu nie?
Ty dziś sobą zajmij się
Odważ się na pierwszy krok
By szczęśliwszą być za rok
Aby szczęście znaleźć w sobie
Mówić „Lubię, to co robię”
Autobusowa copywriterka
Ta puenta to o mnie -"lubię to co robię" i tego też Tobie życzę!
OdpowiedzUsuń